In "Nirwana", de nieuwste roman van Tommy Wieringa", vertelt het verhaal van Hugo Adema, een man die worstelt met de erfenis van zijn familie. De Adema's zijn een machtige familie die al generaties lang de wereld domineert. Hugo's grootvader was een scheepsbouwer die de wereld veroverde met zijn schepen, zijn vader was een politicus die de wereld veroverde met zijn retoriek, en Hugo zelf is een kunstenaar die de wereld verovert met zijn kunst.
Wieringa geeft het verhaal een extra dimensie door zichzelf ook als personage in het boek te beschrijven.
Hugo's grootvader was een oorlogsmisdadiger die verantwoordelijk was voor de dood van duizenden mensen. Hugo's vader heeft zijn vaders misdaden altijd verdedigd, maar Hugo wil de waarheid weten.
Het boek begint met Hugo die zijn grootvaders oorlogsdagboeken vindt. De dagboeken zijn fragmentarisch en moeilijk te begrijpen, maar ze geven Hugo een blik in de duistere ziel van zijn grootvader. Hugo begint zich af te vragen of hij ook zelf deel uitmaakt van het kwaad dat in zijn familie zit. Hugo's grootvader was een oorlogsmisdadiger die verantwoordelijk was voor de dood van duizenden mensen. Hugo's vader heeft zijn vaders misdaden altijd verdedigd, maar Hugo wil de waarheid weten.
Het boek begint met Hugo die zijn grootvaders oorlogsdagboeken vindt. De dagboeken zijn fragmentarisch en moeilijk te begrijpen, maar ze geven Hugo een blik in de duistere ziel van zijn grootvader. Hugo begint zich af te vragen of hij ook zelf deel uitmaakt van het kwaad dat in zijn familie zit.
Het boek is rijk aan thema's, zoals familie, liefde, verraad, en de verwoestende kracht van het kwaad.
Wieringa schrijft in zijn kenmerkende stijl, die gekenmerkt wordt door zijn scherpe observaties, zijn gevoel voor humor, en zijn rijke taalgebruik. "Nirwana" is een must-read voor fans van Wieringa's werk en voor iedereen die geïnteresseerd is in een meeslepend verhaal over de geschiedenis van de moderne wereld.
Voor ons allen was dit een boek dat veel van onze interesses behandeld. Dat is ook terug te zien in de beoordelingen, die niet heel erg uit elkaar liggen. Door het bespreken van het boek merk je wel weer dat iedereen verschillende passages het makkelijkst voor de geest haalt. En waar de één het einde van het boek echt ziet als een sluitstuk van het boek, ziet de ander het einde als een gedeelte dat geen waarde doet aan de rest van het boek. Desondanks, de moeite waard om te lezen.